We zien het terug in het armoede beleid van Wageningen, maar ook nationaal; studenten worden niet meegenomen. In de statistieken van het CPB en de armoedemonitor ondezoekt men geen studenten, waardoor mogelijkheden worden ontnomen om studenten die onder de armoedegrens leven te helpen.
Wezien het nu ook in het wetsvoorstel ‘eenmalige energietoeslag lage inkomens’ in de Tweede Kamer. Dit wetsvoorstel geeft gemeenten de bevoegdheid om huishoudens met een laag inkomen zonder aanvraag, een eenmalige energietoeslag € 800,- uit te keren. Het wetsvoorstel kondigt ook de richtlijn aan die studenten uitsluit van de eenmalige energietoeslag.
Daar gaan we weer. Het is een terugkerend beeld dat we blijven zien: het consistent uitsluiten van studenten als groep. Misschien komt het omdat van studenten wordt verwacht dat ze eindeloos schulden blijven opbouwen. Maar dat is mijn punt niet. Het gaat er niet om of je vindt dat studenten gecompenseerd moeten worden, het gaat erom dat ze gelijk behandeld moeten worden. Geen politiek,
maar recht want je sluit per definitie alle studenten uit op basis vanhun occupatie. Iets met artikel 1 van de Grondwet? Iedereen die zich in Nederland bevindt moet in gelijke gevallen gelijk behandeld worden.